ACCIÓN POÉTICA
domingo, 2 de noviembre de 2025
A moza fidalga II
As condicións de vida do campesiñado eran terribles nesta época na zona de Artabria (máis ou menos igual ca no resto de pobos da península). Ás recurrentes epidemias que asolaban á poboación e a fame crónica que ésta padecía, había que engadir a usura impositiva do señor Nuno Freire de Andrade (O Mao) que afogaba case por completo a posibilidade de que seus vasalos puidesen ter unha existencia mínimamente digna. Se a isto lle sumamos a inseguridade e o bandoleirismo que o propio señor patrocinaba dentro da súa contorna, isto da coma resultado unha situación insostible para os labregos, así coma para boa parte da escasa burguesía e case todo o clero (que tamén era pobre de solemnidade). Ante esta situacion, e amparados pola creación dende a corona de Castela dun movemento asociativo e de carácter militar chamado a Santa Irmandade (que pretendía limitar o poder nobiliario en favor da coroa), comezaron a producirse núcleos de resistencia contra os abusos do señor de Andrade. Os primeiros apareceron en Poentedeume, na Coruña e en Betanzos, e logo foron espallándose a outras terras fóra dos dominios do Mao coma en Mondoñedo ou mesmo no arzobispado de Santiago.
lunes, 27 de enero de 2025
Nada
He aprobado el primer curso de ausencias
y el segundo,
y el tercero también,
me he graduado ya, en realidad...
sé todo lo que hay que saber
de la nada más refulgente
de la ausencia más denigrante
y de los agujeros
de gusano de seda
que penetran las hojas en blanco
arrugadas y humedecidas
entre mis lánguidas manos.
¿y cuándo se agotará? ¿cuando?
este conocimiento vasto
que tengo de la nada
de esa nada
que en mi vive
y que en mi morirá
si por el azar no la llenase
alguna vez tu mirada.
domingo, 12 de enero de 2025
El mar negro
El mar negro, en la noche más negra
Milimétricamente nos abdujo
Sin resquicio de arrepentimiento
Con quirúrgica precisión
Nos circuncidó estas almas
Vacías ya!
Atlánticamente nos sacudió
Contra la roca del incesante olvido
Nos hundió como el verdugo
Hunde su hacha sobre la cabeza
Hacia el abisal fondo
De los sueños perdidos.
domingo, 2 de julio de 2023
Condenado
Es como vivir en una prisión,
libre soy para ir y venir o amar
Para pensar, soñar e imaginar
Mundos alejados de esta cerrazón
Mas no soy invitado a tu corazón
Y condenado a tu olvido secular
Sólo me queda esperar esa hora final
Que dé punto y fin a esta ecuación.
Vivir fuera de ti no es una vida
Es un pasar del tiempo anodino
Falto de razón, causa y sentido
Un conjunto absurdo y desaborido
Soy, de células sin ningún motivo
Ese noventa y cinco por ciento
Que siempre he dicho
jueves, 6 de abril de 2023
Olvido
El olvido no existe para tí, ni para mí,
Para nosotros,
ese nosotros que nunca fuimos
Que no llegamos a ser,
Salvo como un efímero simulacro
O alguna suerte de arte sacro
Plasmado en una imagen divina y venerada
De un temerario final que estaría aún por vivir.
Y sin embargo, nunca dejaremos
De ser nosotros, tú y yo
Fingiendo perennemente
Este simulado y absurdo olvido
Que me está destrozando,
Que me ha destrozado
Y hecho añicos el alma que tuve o tuviere
Metida de mala gana y sin fortuna
En este amasijo de carne y hueso
Que una vez conociste en su apogeo.
Ahora, asemeja que sólo espero la muerte
El dulce final de este romper en la playa
Pidiendo benevolencia a esta mar arbolada
Para que me sepulte con suavidad en su seno
Y poder descansar para siempre
De tu ausencia
De tu olvido.
martes, 17 de enero de 2023
Un pie medio quebrado
Un día menos me queda
de estar en este agujero
tan profundo...
que no sale la luz fuera,
tan intenso, tan inmenso...
que en él me hundo.
Quiero salir para siempre
y no volveré nunca adentro
de este hueco
angosto en el que yazco inerme,
vacío sin el sustento
de tus besos.
Cuántica
La justa presencia y la ausencia
no son una misma cosa,
pero tampoco cosas distintas,
son sólo acaecimientos,
matemáticos lamentos deterministas,
dualidades onda-corpusculares,
estar vivo y muerto
a un mismo tiempo,
como el gato de Schrödinger,
a veces me pasa...
demasiadas veces diría,
pero es la química amigos,
la química cuántica
¿Nos estaremos volviendo locos?
Suscribirse a:
Comentarios (Atom)